Delor's commission Report. 1996

Delor’s Commission Report: Four Pillars of Education

          The conceptual framework of life-long learning put forward by UNESCO’s  (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) 

International Commission on Education for the Twenty-first Century under the leadership of Jacques Delors. 

The Commission's (1996) Report, “Learning: The Treasure Within” presented a model that organized life-long learning into four pillars.  

         The report observes that education throughout life is based on the following four pillars:

a) Learning to know, 
b) Learning to do, 
c) Learning to live together, and 
d) Learning to be.

View of Great thinkers on medium of Instruction

B.Ed. C2 Unit - VIII

Views of great thinkers on medium of instruction

Education

Education in its general sense is a form of learning in which knowledge, skills, and habits of group of people are transferred from one generation to the next through teaching, training, or research.Education is “ preparing a person to face everyday life”,

Aims of education Development of personality

• Physical and intellectual development
• Religious and spiritual development
• Character building
• Promotion of social efficiency and happiness
• Presentation and spread of culture.

Importance of education

• Process of learning and knowing
• Not restricted to our educational institutions
• Continues through our life
• Events happening around us educate us
• Existance of humans is fruitless without education
• An educated person has the ability to change the world
• Assured of making the right moves

Views of some great thinkers on medium of instruction

• Mohandas karamchand gandhi
• Swami Vivekananda
• Rabindranath tagore

Rabindranath tagore

Early life

• Tagore was born on 6th may 1861 in Bengal in a prosperous family.
• At primary level his father provided him education in sanskrit language, lndian philosophy and Astronomy.
• For higher education he was sent to Bengal Academy where he developed an aversion to the prevalent dull rigid and dull education.
• He was sent to England where in he left it and further studied on his own. He gradually started writing in magazines etc.
• He turned into a poet, dramatist, philosopher and painter. He was then awarded the title “Gurudev”.
• He got Nobel prize as he translated Gitanjali in English.
• The Indian government awarded him with the degree of doctorate in 1915 which he evetually gave away after Jallianwala bagh incident.
• He established Vishwa bharti on 22nd september, 1921 whose aim was to create synthesis of east and west.
• He died in 1941.

His philosophy

As a vedantist : He had a firm belief in the philosophy of veda.
- He believed in “ Iam Brahma”- There is a spiritual relation between man and man.

As an Individualist: He believed in giving right type of freedom to individual- Every individual is unique.
As an Idealist: He believed that man should live for the ultimate truth which liberates us from cycle of birth and death.- Had faith in absolute values.

As a spiritualist: He believed that every individual should try to attain spiritual perfection.
As a naturalist: He considered nature as a great teacher.
- God revealed himself through various forms , colors , and rhythm of nature.
Tagore’s internationalism: He was an ardent prophet of world unity.-He believed in world brotherhood.

Tagore’s concept of education

According to Tagore
“God reveals himself through nature more effectively than through man made institutions Hence the education of the child should be under natural surroundings do that he develops love for all things around him”“Education is highest which not only imparts information and knowledge to us, but also promotes love and follow feeling between us and the living beings of the world”

Physical development

To include activities like swimming, diving, climbing trees, pllucking flowers etc.

Mental development

According to tagore “ in comparison with bookish learning, knowing the real living directly is true education. It not only promotes the acquiring of some knowledge but develop the curiosity and faculty of learning and knowing so powerfully that no classroom teaching can match it.

Moral and spiritual development

Education should strive for a number of moral spiritual qualities like self discipline, tolerance, courtesy and inner freedom.

Development of all faculties

Chief aim of education should be drawing out of the latent faculties of the child.To him a child is more important than himself hence he opposed the chrushing of the child’s individuality. Hence he should be given full freedom.

Universal brotherhood

Though Tagore was an individualist yet he believed in socialism, internalism. Accordingto him individual should develop to the fullest extent and then he should contribute his best to the promotion of international welfare.

Medium of instruction

Tagore emphasised on mother tongue as medium of instruction. Language is the true vehicle of expression.
Tagore wanted to reform indian education by combining the progressive views of the west and the spirituality of the east.
As he was an artist turned educationist, he gave a new dimension to education-emotional fulfillment through self expression, creative, work and communioin with nature.

Mohandas Karamchand Gandhi

Early life Born on 2nd october 1869 in Porbandar, Gujrat.

• A great socio-political reformer.
• Apostle of peace and non- violence.
• Champion of the freedom movement
• Organized Satyagraha and various other moments from 1919 to 1947.
• Died on 30th january 1948.

Gandhi’ s meaning of education
By education he meabt “ all round drawing out of the best in the child and man, body , mind and spirit.“literacy in itself is not education”.

Aims of education Self supporting aim Cultural development

• Character building
• All around development
• Cultivation of higher values of life
• Social uplift and welfare.

Basic education scheme

• Free and compulsory education for all from 7-14 years.
• Craft as the centre of education.
• Self-supporting education.
• Mother tongue as the medium
• Ideals of citizenship
• Co-operative living
• Emphasis on non-violence
• No religious education.

What he thought about western education

• He said that it focused on reading and writing than oral language; valued text books than lived experience and practical knowledge.
• He argued that education ought to develop a person’s mind and soul.
• He said literature can not be counted as education.
• People had to learn a craft, work with hands and know how different things are operated. This would develop their mind and capacity to understand.

Medium of instruction

“According to gandhiji,

• the foreign medium has caused brain fag, 
• put an undue strain upon nerves of our children, made them crammers and imitators, 
• unfitted them for original work and thought and disabled them for filtrating their learning to the family or masses.
• The foreign medium has made our children practically foreigners in their own land.
• It is the greatest tragedy of existing system.
• The foreign medium has prevented the growth of our vernaculars.
• If i had powers of a despot, I would today stop the tuition of our boys and girls through a foreign medium”.
• Gandhiji firmly believed that vernaculars or native languages of India should be the medium of instruction.

 Swami Vivekananda

Early life Born in 1863 in calcutta as Narendra Dutta.

• He found his guru in Sri Ramakrishna Paramahamsa.
• Shot to fame at Chicago’ s parliament of religions in 1893.
• Died in 1902 at such a young age and left a treasure of writings.
• Revolted against the imposition of the British system of education in India.
• He had a great passion for the Indian people.

Educational philosophy

“education is the manifestation of divine perfection already in man”.All knowledge is within the individual, it requires only an awakening.

Aims of education Education for self development. Character formation.

• Should build self reliance and confidence.
• Service to mankind.
• Promotion of universal brotherhood.

Methods of teaching Lectures, discussions, self-experience

• Developing the mind by concentration and meditation and yoga.
• Individual guidance by teacher.

Role of teacher

• To motivate , demonstrate and presuade individuals to discover their own potential, intellect and to prooerly understand their mind, body and spirit.
• Love, affection and empathy.
• Dedication, commitment, understanding of the scriptures and value based life.

Views on medium of instruction

• Mother tongue as medium of instruction.
• Common language to keep the country united,
• Sanskrit: it is the source of all languages and a repository of all inherited language.
• Students acquire depth knowledge from mother dengue.  
• 
  

Gender Identity and socialization practices in family, school and organization.

பாலின அடையாளம் மற்றும் சமூகமயமாக்கல் செயல்பாடுகள். 

பாலின அடையாளம் (Gender identity) என்பது ஒருவர் தன் பாலினத்தை எவ்வாறு உணர்கிறார் அதாவது அடையாளப் படுத்திக் கொள்கிறார் என்பதைக் குறிக்கும். இன்னும் 

விளக்கமாக கூறவேண்டுமானால் ஒருவர் தன்னுடய பாலினத்தை எவ்வாறு நடைமுறையில் அனுபவரீதியில் உணர்கிறாரோ அதுவே அவருடய பாலின அடையாளம் (gender identity) ஆகும். பாலினம் என்பது ஒரு சமூகப் பண்பாட்டு உருவாக்கம் ஆகும். பொதுவாக ஆண், பெண் என்ற இரு பால்கள் மட்டுமே சமூகத்தால் ஏற்கப் படுகின்றன.

பாலின வெளிப்பாடு என்பது ஒருவரது பாலின சமூக அடையாளத்தின் வெளிப்பாடு ஆகும். பாலின அடையாளம் எனும் சொல்லை முதலில் இராபர்ட் ஜே. சுட்டோல்லர் 1964 இல் உருவாக்கினார்.

பாலின அடையாளம் தோன்றுதலும் வலுப்பெறுதலும்.

  வழக்கமாக, பாலின அடையாளம் ஒருவரின் மூன்று வயதில் தோன்றும். மூன்றாம் அகவைக்குப் பிறகு, இந்நிலையை மாற்றுவது அரிது. அப்படி மாற்ற எடுக்கும் முயற்சிகள் வெற்றி பெறாமல் பாலினக் கலைவு ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது. பாலின அடையாளம் உயிரில், சமூகக் காரணிகளால் விளைகிறது.

     பாலின அடையாளச் சீர்மையாக்கம் நான்கு வயது  முதல் ஆறு வயது வரை நீடிக்கிறது மேலும் குமரப் பருவம் வரை தொடர்கிறது.

    மார்ட்டின் என்னும் உளவியல் அறிஞர் இந்த நிகழ்வை மூன்று கட்டங்களாகப் பிரிக்கின்றனர்: 

அவை:

1. நடைபயில் குழந்தைகளும் பள்ளிமுன் வகுப்பினரும் குடும்பம் வகுத்துள்ள பாலினப் பான்மைகளைக் கற்கின்றனர்,
2. 5 முதல் ஆகுமரப் பருவ துவக்கம் வரை  பாலின அடையாளம் திரட்சியுற்று கட்டுகோப்புறுகிறது,
3. முழுநிலைக் கட்டுகோப்புக்கு உச்சத்துக்குப் பின்னர் அதாவது குமரப்பருவம் துவங்கியதும்  சமூகம் வரையறுக்கும் பாலினப் பாத்திரங்களில் நெகிழ்திறம் உருவாகிறது.

சமூகமயமாக்கல்

  மனித குழந்தைகள் எந்த கலாச்சாரமும் இல்லாமல் பிறக்கிறார்கள். அவர்கள் பெற்றோர், ஆசிரியர்கள் மற்றும் பிறரால் கலாச்சார மற்றும் சமூக திறமையான விலங்குகளாக மாற்றப்பட வேண்டும். கலாச்சாரத்தைப் பெறுவதற்கான பொதுவான செயல்முறை சமூகமயமாக்கல் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. 

           சமூகமயமாக்கலின் போது, ​​நாம் பிறந்த கலாச்சாரத்தின் மொழியையும், வாழ்க்கையில் நாம் ஆற்ற வேண்டிய பாத்திரங்களையும் கற்றுக்கொள்கிறோம். உதாரணமாக, பெண்கள் மகள்கள், சகோதரிகள், நண்பர்கள், மனைவிகள் மற்றும் தாய்மார்கள் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதைக் கற்றுக்கொள்கிறார்கள். கூடுதலாக, அவர்கள் தங்கள் சமூகம் தங்களுக்காக சேமித்து வைத்திருக்கும் தொழில் பாத்திரங்களைப் பற்றி அறிந்து கொள்கிறார்கள். நாங்கள் பொதுவாக நம் கலாச்சாரத்தின் விதிமுறைகளை கற்றுக்கொள்கிறோம். 

சமூகமயமாக்கல் செயல்பாடுகள். 

   சமூகமயமாக்கல் என்பது ஒரு கற்றல் செயல்முறையாகும், இது பிறப்புக்குப் பிறகு தொடங்குகிறது. ஆரம்பகால குழந்தைப்பருவம் என்பது மிகவும் தீவிரமான மற்றும் மிக முக்கியமான சமூகமயமாக்கலின் காலம். அப்போதுதான் நாம் மொழியைப் பெற்று, நம் கலாச்சாரத்தின் அடிப்படைகளைக் கற்றுக்கொள்கிறோம். நம்முடைய பாலினத்தின் பெரும்பகுதி வடிவம் பெறுவதும் இத்தருணத்தில்தான். 

சமூகமயமாக்கல் செயல்பாட்டில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் காரணிகள்.

1. உயிரியல் அல்லது உடல் ரீதியிலான காரணிகள். (உடல் உறுப்புகளின் அமைப்பைக் கொண்டு பாலின சமூகமயமாக்கலை ஏற்படுத்திக் கொள்ளுதல்)
2. மன அல்லது உளவியல் ரீதியிலான காரணிகள். (பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்பட்ட அனுபவம் ஒரு பெண்ணுக்கு பிற ஆண்களிடமும்  அவநம்பிக்கையை ஏற்படுத்தக்கூடும்.)
3. சமூக ரீதியிலான காரணிகள். (சமூகம் வகுத்துள்ள சட்ட திட்டங்கள்.)

பாலின அடையாளத்தை உருவாக்குவதில் குடும்ப சமூகமயமாக்கல் பங்கு.

     பாலின அடையாள அமைப்பு மற்றும் பாலின எதிர்பார்ப்புகளை வரையறுப்பதில் குடும்பம் முக்கிய பங்காற்றுகிறது. குடும்ப அமைப்பினுள் பாலின சமூகமயமாக்கல் மிகவும் முக்கியமானது, ஏனெனில் இது பாலின விதிகள் மற்றும் சித்தாந்தங்களை உள்வாங்குகிறது, அம்மா மற்றும் அப்பா ஆகிய இரு குறிப்பிடத்தக்க நபர்களிடமிருந்து பாலின உள்ளடக்கத்தை ஒருங்கிணைக்கிறது. அம்மா மற்றும் அப்பா ஆகிய இருவரைப் பார்த்தே ஆண் மற்றும் பெண் குழந்தைகள் தங்கள் பாலின சமூக பண்பய் கற்றுக் கொள்கின்றனர். ஆரம்பத்தில், குடும்பத்தில் தாய்மார்களும் அவர்களது பெண் உறவினர்களும் பாலின சமூகமயமாக்கலுக்கு முதன்மையாக பொறுப்பாளிகள்.

பாலின வேறுபாடுகளின் சமூகமயமாக்கலில் பள்ளிகளின் பங்கு.

பாலின சமூகமயமாக்கலுக்கான முக்கிய சூழல்கள் பள்ளிகளாகும், ஏனென்றால் குழந்தைகள் இத்தகைய அமைப்புகளில் சகாக்களுடன் அதிக நேரம் செலவிடுகிறார்கள். பள்ளிகளில்தான் கிட்டத்தட்ட எல்லா உளவியல் பண்புகளும் வளர்கின்றன.  பாலின ஒற்றுமையையும் பாலின வேறுபாடுகளையும் ஊக்குவிக்கும் சூழல்களை வழங்குவதன் மூலம் பள்ளிகள் பாலின வேறுபாடுகளை பெரிதாக்கலாம் அல்லது குறைக்கலாம். பள்ளிகள் குடும்பத்திற்கும் சமூகத்திற்கும் ஒரு பாலமாகத் திகழ்கிறது. மேலும் பள்ளிகள் பாலின அடையாளங்களை வலுப்பெறச்செய்யும் இடமகத் திகழ்கிறது. 

சிக்கல்கள்
பள்ளிகள் பாலின வேறுபாட்டை இரண்டு முதன்மை ஆதாரங்கள் வழியாக பாதிக்கின்றன: ஆசிரியர்கள் மற்றும் சகாக்கள். சிறுவர்களுக்கும் சிறுமிகளுக்கும் வெவ்வேறு கற்றல் வாய்ப்புகள் மற்றும் கருத்துக்களை வழங்குவதன் மூலம் ஆசிரியர்களும் சகாக்களும் பாலின வேறுபாட்டை நேரடியாக பாதிக்கின்றனர். ஆசிரியர்கள் மற்றும் சகாக்களும் பாலினத்தைப் பற்றி கற்றுக்கொள்வதற்கான ஆதாரங்கள். ஆசிரியர்கள் பாலின ஒரே மாதிரியான நடத்தைகளைக் கொண்ட பாடத்திட்டங்களை வழங்குகிறார்கள், மேலும் சகாக்கள் பாலின ஒரே மாதிரியான அணுகுமுறைகளையும் நடத்தையையும் வெளிப்படுத்துகிறார்கள். குழந்தைகள் பாலின வழக்கங்கள் மற்றும் தப்பெண்ணங்களை உள்வாங்குகிறார்கள், இது அவர்களின் சொந்த விருப்பங்களையும் நடத்தைகளையும் வழிநடத்துகிறது.

Gender - Education outside school settings

பாலின சமத்துவக் கல்வி

      அமெரிக்காவில் கடந்த ஆண்டு தொடங்கி, இன்று தமிழகம் வரை பரவியிருக்கும் மீடூ இயக்கம், பள்ளிகளிலும் கல்லூரிகளிலும் பாலினக் கல்வி சார்ந்த முக்கியத்துவத்தை மீண்டும் நினைவூட்டியுள்ளது. பாலின சமத்துவ உணர்வு, பாலின பன்மைத்துவ அங்கீகாரத்துக்கான கல்வியைப் பள்ளிகளிலேயே கற்றுக்கொடுக்கத் தொடங்கியதன் மூலம் ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்குமிடையே மரியாதையான உறவு நிலையை ஏற்படுத்த முடியும் என்ற நிலையை ஐரோப்பிய நாடுகள் உருவாக்கியுள்ளன.

       பெருநிறுவன வேலைச்சூழல்களில்கூடப் பெண்கள் சமமானவர்கள் என்பது ஏட்டளவிலான புரிதலாகவே இருக்கிறது; ஆனால், நடைமுறையில் அதை ஏற்கும் மனநிலை இல்லை என்கிறார் நடத்தை உளவியலாளரான ஹாலாஸ்யம் சுந்தரம். “பெருநிறுவனங்களில் நடக்கும் ஊழியர் கூட்டங்களில் இன்னும் பெண் ஊழியர்கள் சொல்லும் யோசனைகளை ஆண்கள் தீவிரமாக கேட்பதில்லை. அவர்கள் வேண்டுமென்றே அலட்சியமாக இருக்கிறார்கள் என்று சொல்ல மாட்டேன்.

           ஆனால், பெண் தொடர்பான புறக்கணிப்பு அவர்களிடம் காணப்படுகிறது. அத்துடன் ஒரு பெண் தனது வேலைச்சூழலில் தன் திறன்களையும் யோசனைகளையும் கவனப்படுத்துவதற்கு ஆணாக மாற வேண்டிய நிலையும் உள்ளது. ஆண்களைப் போல உரக்கக் குரல் எழுப்ப வேண்டும். ஒரு பெண்ணின் யோசனையோ திறனோ ஏற்கப்பட அவளது தோற்றமும் முக்கியமான அம்சமாக ஆண்களிடம் கருதப்படுகிறது.

     இந்த நிலைமைகளிலிருந்து விடுபட ஒரு ஆண், முதலில் பெண்ணின் நிலையிலிருந்து அவளைப் பார்க்கும் பக்குவத்தை அடைய வேண்டும். ஆணின் சிந்தனை முறையும் பெண்ணின் சிந்தனை முறையும் வேறு வேறு என்பதை அவன் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும். ஆண் ஒன்றுக்குப் பிறகு ஒன்று என்ற நேர்கோட்டுச் சிந்தனையை (Linear Thinking) உடையவன்.

          பெண்களோ வெவ்வேறு சாத்தியங்களையும் சேர்த்துப் பார்க்கும் இணைச் சிந்தனையைக் (Lateral Thinking) கொண்டவர்கள். இதையெல்லாம் புரிந்துகொள்வதற்கான கல்வி வீட்டிலிருந்தும் பள்ளியிலிருந்தும் தொடங்கப்பட வேண்டும். 

இருபாலர் பள்ளியே சிறந்தது

       பாலினக் கல்வி தொடர்பாக சர்வதேச அளவில் யுனெஸ்கோ சமீபத்தில் வெளியிட்டுள்ள வழிகாட்டுதலில், பாலியல் நடத்தைக் கல்வி ஏற்படுத்தியிருக்கும் தாக்கத்தை விளக்குகிறது. எந்த மாதிரியான சூழ்நிலையில் உடலின் அங்கங்களை அந்தரங்கமாக வைக்க வேண்டுமென்பதில் தொடங்கி தனக்கு ஏற்படும் உணர்வுகளைப் புரிந்துகொள்தல், அதை வெளிப்படுத்தும் நடைமுறை தொடர்பான அறிவு, நம்பத் தகுந்த இடங்கள், நபர்களை அடையாளம் காணும் திறன் ஆகியவை இந்தக் கல்வியால் அதிகரிப்பதாக அந்த அறிக்கை தெரிவிக்கிறது.

    ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் சிறுவயதிலிருந்து சேர்ந்து பழகுவதற்கான வாய்ப்பு இல்லாத சூழலிலேயே வன்முறைகள் அதிகம் நடைபெறுவதாக ஐ.ஐ.டி. பேராசிரியை கல்பனா கூறுகிறார்.

   பாலின சமத்துவத்தைப் பேசுவதற்கும் பழகுவதற்கும் சிறந்த இடம் பள்ளிகள்தாம். திறன்கள், தகுதிகள், தரநிலைகளில் இருவரும் சமமானவர்களே என்று தெரிந்துகொள்வதற்கு இருபாலர் பள்ளிகள் சிறந்தவை. இரண்டு பாலின மாணவர்களையும் பிரித்துவைக்கும்போது பெண்களும் தங்களைப் போன்றவர்கள் என்ற சமநிலை வருவதற்கான சூழல் இல்லாமல் போகிறது.

  விளையாட்டு வகுப்புகளில் இருபாலின மாணவர்களும் சேர்ந்து விளையாடுவதற்கு ஊக்குவிக்கப்பட வேண்டும். இன்னொரு பாலினத்தவர் தொடர்பாக மற்றவருக்கு எழும் கேள்விகள், பயங்கள், சந்தேகங்கள் போன்றவற்றை அவர்கள் கேட்பதற்கும் பகிர்ந்துகொள்வதற்குமான பயிலரங்குகளை நடத்த வேண்டும்.

      தமிழகத்தில் உள்ள பெரும்பாலான தனியார் கல்லூரிகளில் மாணவர்களும் மாணவிகளும் பேசுவதற்குக் கூட அனுமதி இல்லை. இது சமத்துவமில்லாத ஆரோக்கியமற்ற சமூக நிலையையே உருவாக்கும் என்கிறார் பேராசிரியை கல்பனா. 

பள்ளி அமைப்பின் வெளியே பாலினக் கல்விக்கான அடித்தளம்.

சமத்துவ சிந்தனை வேண்டும்

   சாதி, மதம், வர்க்கம் என்று எல்லா வகையிலும் சமத்துவச் சிந்தனை உணர்வை வளர்ப்பதன் மூலமே பாலின சமத்துவக் கல்வியை வெற்றிகரமாக்க முடியும் என்கிறார் மகளிரியல் துறைப் பேராசிரியர் என்.மணிமேகலை. 

           வெறுமனே படித்து தேர்வெழுதிக் கடந்துபோவதற்கல்ல பாடங்கள். ஆண் – பெண் சமத்துவ உணர்வு மட்டுமின்றி, சாதி, மதம், வர்க்கம் என எல்லா நிலையிலும் சமத்துவ சிந்தனையும் உணர்வும் வளர்க்கப்பட வேண்டும்.   இத்தகைய மனப்பாண்மை ஆசிரியர்களுக்கும் இருக்க வேண்டும்.

    ஆனால், நடைமுறையில் சூழ்நிலை அவ்வளவு சிறப்பாக இல்லை. பெண்கள் அணியும் உடை தொடர்பான பார்வைகூட இன்னமும் கல்லூரி, பல்கலைக்கழகச் சூழலில் மாறவில்லை. கல்வி, வேலை சார்ந்து பெண் வீட்டை விட்டு வெளியே போவதை ஏற்றுக்கொண்ட சமூகத்தில் அவள் சமம், எல்லா உரிமைகளும் அவளுக்கும் உண்டு என்ற ஏற்கக்கூடிய மனம் இன்னும் வரவில்லை.” என்றார்.

     பாலுறவு, பாலீர்ப்பு பற்றிய புரிதல், பரஸ்பர மரியாதை அடிப்படையில் எதிர்பாலினத்தவருடனான உறவு ஆகியவை குறித்த கல்வியை வீடு, பள்ளி, கல்லூரி நிலையில் மட்டுமல்லாது சமுதாயத்தின் அனைத்து நிலைகளிலும் கற்பிக்கப்படவேண்டும்.

பள்ளி அமைப்பின் வெளியே பாலினக் கல்வி:

     பாலின சமமின்மை என்பது பெண்களுக்கான பிரச்னை மட்டுமல்ல அது சமூகம் சார்ந்த பிரச்னை ஆகும்.  எனவே, ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் பாலினக் கல்வியை கற்பிப்பதினால் சமமின்மையை நீக்கலாம். சமமின்மை என்பது சமூகத்தில் ஜாதி, வகுப்பு மற்றும் சமுதாயங்கள் போன்ற அனைத்திலும் ஊடுருவி செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. ஆகவே அணைத்து தரப்பு மக்களுக்கும் பாலினம் பற்றிய கல்வியை கொடுப்பதற்கு பள்ளிக்கூடம் என்னும் கட்டமைப்புக்கு வெளியே அமைத்தல் அவசியமாகிறது. இவ்வாறு பாலினக் கல்வியை அமைப்பதற்கு பல வழிகள் இருக்கின்றன.

குடும்பம்:

     குடும்பம் என்பது ஒரு சமூகத்தின் முதன்மை அலகாகும். இதனால், குடும்ப உறுப்பினர்களால் கல்வி கற்பிக்கப்படுவது முதன்மை கல்வியாளர்களிடமிருந்து கற்பது எனப்படுகிறது.

    குடும்ப உறுப்பினர்கள் தங்களது பெண்களிடம் பாலின வேறுபாட்டுடன் நடந்து கொள்வதை தவிர்த்து குழந்தைகளுக்கு பாலினத்தை கற்பிக்கலாம்.

சமுதாயம்:

  பாலின சமத்துவம் என்பது ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் சம அந்தஸ்தை சமூகத்தில் வழங்குவதால் மட்றவர்களுக்குக் கற்பிக்கலாம்.

  சமூகத்தை வழிநடத்தும் தலைவர்கள் சமூகத்திலுள்ள உறுப்பினர்களைக் கொண்ட கூட்டங்கள் அடிக்கடி கூட்டி பாலின சமத்துவத்தைப் பற்றிய கல்வியை அளிக்கலாம்.

விழிப்புணர்வு:

 சமூகத்தின் இளைஞர்கள் பல்வேறு வகையான பாலினம் பற்றிய       உணர்வூட்டம் பிரச்சாரம், பயிற்சிப்பட்டரை, திட்டங்கள் மற்றும் இன்னபிரவற்றிலிருந்து பாலினம் என்பதைக் கற்றுக் கொள்ளலாம்.

ஒப்பார் குழு:

  ஒத்த வயதுடைய குழந்தைகளின் அல்லது இளைஞர்  குழுவில் ஆண்கள் மற்றும் பெண்களை இடம் பெறச்செய்து அதன் மூலம் பாலின சமத்துவம், பாலின வேறுபாடு, சமூக வார்ப்புகள் மற்றும் சமூகபாலினத்தவரின் சமூகப்பங்கேற்பு போன்றவைகளை கற்பிக்க பொருத்தமான அமைப்பை ஏற்படுத்துதல் பாலினக் கல்விக்கான சிறந்த அமைப்பாக கருதப்படுகிறது.

பண்பாடு மற்றும் கலாச்சாரம்:

   கலாச்சார வாழ்க்கையில் ஆண்களும், பெண்களும் சமவாய்ப்பையும் சமமான அணுகுதலையும் பெற்றவர்களாக  இருப்பதாகக் கருதவேண்டும். பாலின தொடர்புகள் மூலம் சமூகப்பாரம்பரியமும் சமூகத்திலுள்ள ஆக்கபூர்வமான செயல்பாடுகளும் ஒரு தலைமுறையிலிருந்து அடுத்த தலைமுறைக்குக் கொடுக்கப்படுகிறது. சமூகத்திலுள்ள கலாச்சாரம் சார்ந்த கதைகளை படிப்பதின் மூலமும் பாலின சமத்துவத்தை கற்றுக்கொள்ள குழந்தைகளுக்கு வாய்ப்பு உண்டு. 

Reasons for Gender inequalities.

பாலின பாகுபாடு அல்லது சமத்துவமின்மைக்கான காரணங்கள்.

    பாலின பாகுபாடு எவ்வாறு எழுகிறது, அது ஏன் வெவ்வேறு வடிவங்களை எடுக்கிறது, சமூகங்கள் முழுவதும் அது ஏன் வேறுபடுகிறது, பாலின சமத்துவமின்மையைச் சேர்க்கும் கூறுகள் என்ன, பல்வேறு நிறுவனங்கள் மற்றும் நடைமுறைகள் அதற்கு எவ்வாறு பங்களிக்கின்றன, அது எவ்வாறு மாறுகிறது? என்பன பற்றி இக்கட்டுரையில் காண்போம். 

பாலின சமத்துவமின்மையில் நாம் கவனம் செலுத்துகையில், சமூக காரணத்தை பொதுவாகப் புரிந்துகொள்ள முயற்சிப்போம். சமூக காரணங்கள் செயல்படும் பல்வேறு வழிகளையும், முக்கியமான சமூக நிகழ்வுகளுக்குப் பின்னால் உள்ள காரணங்களை எவ்வாறு அடையாளம் காணலாம் என்பதையும் ஆராய்வோம்.

பாலின பாகுபாடு  விளக்கம்.

வாய்ப்புகளையும் வள ஆதாரங்களையும் பெறுவதில் பெண்களுக்கு உள்ள சமத்துவ நிலையை மதிப்பிடுவதே  ஒரு நாடு தனது குடிமக்களை முன்னேற்றுவதில் எவ்வளவு உறுதியோடு இருக்கிறது என்பதை மதிப்பிடுவதற்கான அறிவியல் பூர்வமான வழிமுறை ஆகும். பெண்கள் முன்னேற்றம் என்பது கிடைக்கும் வாய்ப்புகளைப் பொறுத்தே அமைகிறது. அனால் அந்த வாய்ப்பு பெரும்பாலான பெண்களுக்குக் கிடைப்பதில்லை.  எல்லா   விதத்திலும் பெண்கள் ஆண்களைவிட குறைவாகவே  மதிப்பிடப் படுகின்றனர். அரசியல் அமைப்பின்படி ஆண் பெண் ஆகிய இருபாலருக்கும் சமமாக வழங்கப்பட்ட உரிமையானது பெரும்பாலான நேரங்களில்  பெண்களுக்கு சமுதாயத்தால் மறுக்கப்படுகிறது. இதுவே பாலின பாகுபாடு ஆகும்.

பாலின பாகுபாட்டிற்கான காரணங்கள்.

1. மரபு

மரபு என்பது நெடுங்காலமாக பின்பற்றப்படும் பழக்க வழக்கமாகும். இத்தகைய மரபின் அடிப்படையில் பார்க்கும்போது பெண்கள் ஆண்களுக்கு  பணிவிடை செய்பவர்களாகவும் அடிபணிந்து செல்பவர்களாவுமே இருந்து வந்திருக்கின்றனர். குடும்பத்தின் தலைவன் ஆண், பெண்கள் ஆண்களுக்குக்  கட்டுப்பட்டவர்கள் என்றும் வரையறுக்கப்பட்டிருந்தது.

3. உடல் ரீதியிலான காரணங்கள்

உடல் ரீதியில் பெண்கள் ஆண்களைவிட வலிமை குறைந்தவர்களாவே இருக்கின்றனர்.  இதன் காரணமாகவும் பெண்கள் ஆண்களைச் சார்ந்தே  இருந்து வந்திருக்கின்றனர். 

4. சமூக காரணங்கள் 

      சமூகத்தில் ஆண்  குழந்தைகளுக்கு இருக்கும் மதிப்பும் மரியாதையும் பெண் குழந்தைகளுக்கு இருப்பதில்லை. குடும்பங்களில் ஆண்களுக்கே அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படுகிறது. பெண்கள் வீட்டு வேலை செய்பவர்களாவும் ஆண்கள் வெளி இடங்களுக்கு சென்று வேலை செய்பவர்களாகவும் இருக்கின்றனர்.  பெரும்பாலும் பெண்கள் வீட்டின் செலவாகவும் ஆண்கள் வரவாகவும் பார்க்கப்டுகின்றனர்.

5. பொருளாதார  ரீதியிலான காரணங்கள்

பெரும்பாலும் ஆண்களே ஒரு குடும்பத்தின் பொருளாதார மையமாகத் திகழ்கின்றனர்.  பொருளீட்டுதல் பொருளாதார ரீதியில் குடும்பத்தை மேம்படுத்துதல் ஆகிய வேலைகளை பெரும்பாலும் ஆண்கள் செய்வதால் ஆண்களே பெண்களை விட உயர்ந்தவர்களாக மதிக்கப்படுகின்றனர். 

6. அரசியல் காரணங்கள்

நெடுங்காலமாகவே இந்தியாவில் ஆண்களுக்கே வாரிசு உரிமை வழங்கப்பட்டது. இந்திய அரசியல் அமைப்பின்படி அனைவரும் சமம் என்றாலும் நடைமுறையில் ஆண் பெண் பாகுபாடு இருந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது. போதுமான அளவு பிரதிநிதித்துவம் அரசியல் அதிகாரத்தில் பெண்களுக்கு வழங்கப்படாததும் இதற்கு ஒரு காரணம். எனவேதான் இந்திய பாராளுமன்றத்தில் பெண்களுக்கு 33% இட ஒதுக்கீடு என்பது இன்றளவும் நிறைவேற்றப்படாமலேயே இருக்கிறது.